چقدر...

چفیه ها...

خونی شد ...

تا چادری خاکی نشود…

سیب ها را زیبا به تصویر کشیدند؛
اولی را کامل پوست گرفتند، طوری که زردیش به سیاهی کشیده شد.
دومی را نصفه نیمه پوست گرفتند
و فقط آنجا که پوست نداشت به سیاهی می نمود.
سومی را سالم و با پوستی شفاف کنارشان گذاشتند
و کوتاه و زیبا نوشتند:
پوشیدگی دوامی برای زیبایی ست.
امام علی(علیه السلام)

پروردگارا به من آرامش ده
تا بپذیرم آنچه را نمی توانم تغییر دهم ،
دلیری ده
تا تغییر دهم آنچه را که می توانم تغییر دهم
بینش ده
تا تفاوت این دو را بدانم
مرا فهم ده
تا متوقع نباشم دنیا و مردم آن مطابق میل من رفتار کنند 

شاگرد: استاد، چکار کنم که خواب امام زمان رو ببینم؟

پیر مغان فرمود: تشنه آب بودی خواب آب دیدی‏؛‏ تشنه امام زمان بشو تا خواب امام زمان ببینی!

چشم، دریچه دل و اندیشه انسان است. اگر ما چگونه نگریستن را یاد بگیریم و چگونه دیدن را تجربه کنیم، چشم، چشمه امید و ایمان می‏شود و نگاه ما، عبادت و سبب رشد و تکامل خواهدشد؛ اما اگر آن را رها کنیم، به هرچه هوا و هوس دستور داده، زیان‏های متعدد و گناهان ناخواسته‌ای را به ما تحمیل می‌کند. مگر فاصله نگاه تا گناه چه قدر است؟ 

چشم، دروازه قلب و روح است و هر چه دیده بیند، دل کند یاد. کمترین کوتاهی در چشم پوشی از نگاه به نامحرم، تیری مسموم از سوی شیطان است و چشم، دل را به دنبال خود می‏کشد و قلب، عقل انسان را نشانه گرفته، دل و فکر او را مشغول می‌کند و به دنبال آن، غریزه را مشتعل می‏کند و از آن پس، فتنه‏هایی به دنبال می‏آورد که گاهی جبران ناپذیر است.

خودآرایی و خودنمایی ممنوع!
همه دوست دارند زیبا باشند؛ پس چرا دین این قدر سخت می‏گیرد؟ چه اشکالی دارد مرتب و منظم و زیبا باشیم؟ما دوست نداریم بد تیپ و بی ریخت بیرون بیاییم؛ تا احساس کمبود کنیم و دیگران برای ما قیافه بگیرند. مگر ما چه کم از آنها داریم؟ اینها شاید سؤال هزاران دختر جوان باشند؛ وقتی دستور دین مبنی بر عدم خودآرایی و خودنمایی به آنها گفته می‏شود. 

میل به زیبایی هر چه بیشتر، در همه افراد وجود دارد؛ چه مرد و چه زن؛ با این تفاوت که این میل در زن بیشتر است؛ زیرا زن به تبع آفرینش لطیفش،میل به تمجید شدن و تعریف دارد و تمایل دارد زیبایی‌اش را به رخ همگان بکشاند وبه همین علت، به خودآرایی می‏پردازد؛ تا هر چه بیشتر، تحسین دیگران را بر انگیزد؛ اما همان‌طور که بی‌‏توجهی به غریزه خودنمایی و تبرّج، برای زن زیان‏ بخش است، خودنمایی و تبرّج بیش از اندازه و خارج از چهارچوبه حجاب نیز زیان ‏بخش خواهد بود و سلامت روانی زن را به مخاطره می‏اندازد و به همین علت است که قرآن به زن دستور می‏دهد از هر گونه خودنمایی و تبرج پرهیز کند.(احزاب، آیه 33؛ نور، آیه 60)

"هر چه بیشتر نگاه کنی، افراد زیباتری پیدا می کنی"
این قانون چشم های  خیابان نشین است
چشم هایی که لذت عشق را از صاحبانشان می گیرند

میثم تمار  را به دار آویختند. میثم مرگ را به چیزی نمی‏گرفت و چنان عادی و بی‏ اعتنا، آن را تلقی می‏کرد که بر خشم دشمن می‏افزود. میثم تمار بر فراز دار با صدایی رسا مردم را برای شنیدن حقایق اسلام و احادیث‏سری علی(ع) فرامی‏خواند.میثم می‏گفت: هرکس می‏خواهد حدیث مکنون و ارزشمند علی(ع) را بشنود، پیش از آن که کشته شوم بیاید. من شما را از حوادث آینده تا پایان جهان، خبر می‏دهم. مردم مشتاق، پیرامون او جمع می‏شدند. میثم از فراز منبر «دار» برای انبوه جمعیت، سخن می‏گفت. فضایل و شایستگیهای اهل‏بیت پیامبر و دودمان علی(ع) را بازگو می‏کرد و خیانتها و فسادهای بنی‏امیه را فاش می‏ساخت.

بیان حقایق و افشاگریهای میثم، در آن آخرین لحظه‏های حیات و از بالای دار، چنان مؤثر و تکان‏دهنده بود که به «ابن‏زیاد» خبر دادند: این بنده، شما را رسوا کرد. گفت: به دهانش لجام بزنید. و میثم، اولین کسی بود که در راه اسلام بر دهانش لجام زده شد.

پس از آن، زبان حقگوی او را، که به صراحت روز و به برندگی شمشیر بود، بریدند. آن کس که مامور بریدن زبانش بود، به میثم گفت: هرچه می‏خواهی بگو! امیر فرمان داده است که زبانت را قطع کنم. میثم گفت: فرزند زن تبهکار -عبیدالله‏بن زیاد - خیال کرده است که می‏تواند من و مولایم را دروغگو معرفی کند! این است زبان من.

و آن مزدور، زبان میثم را از کامش برآورد

میثم به همان حالت‏بود، تا این که فردایش، از بینی و دهان او خون غلیظ می‏آمد و بدین صورت، طبق آن پیشگویی، موی سفید صورتش با خون سرخ، رنگین شد.

گوگل و تصویری که از عاشورا نشان میدهد!

آیا مسلمانان اینگونه اند؟

حواسمان باشد بازیچه دست دشمن نشویم

گفت: اسکله چه خبر؟

گفتم: "منتظر شماست که بروید شهید شوید."

خندید،چند قدم جلو رفت،برگشت نگاهی کرد و دوباره رفت....

جسدش را که آوردند گریه ام گرفت.

گفتم: "من شوخی کردم،تو چرا شهید شدی؟!"

                                                 گردآورنده : محمد جواد شیخی

حکایت عجیبی ست! رفتار ما را خدا می بیند و می پوشاند.مردم نمی بینند و فریاد می زنند.

راستی تا حالا فکر کردیم چرا خدا گناهان ما رو میپوشونه و علنی نمیکنه یا اینکه علامتی برای هر گناه توی چهره ما قرار نمیده تا همه بفهمن ما چه گناهی کردیم؟!
شاید دلایل زیادی داشته باشه ولی یکی از مهمترین هاش "حفظ عفت عمومیه" وقتی مردم ببینن که دیگران چه گناهایی رو انجام دادن، ترسشون از گناه کردن میریزه و گناه رو یه امر عادی میبینن، نهی از منکر هم به همین خاطر واجبه، چون اگه نباشه مردم گناه واسه شون عادی میشه.
این مقدمه رو گفتم واسه اینکه یکم بیشتر مراقب باشیم، وقتی میخوایم از گناه یا اشتباه دیگران توی فضای عمومی یا اینترنت حرف بزنیم، طوری واضح و صریح صحبت نکنیم که گناه برای دیگران عادی جلوه کنه. این یکی از راهها برای حفظ عفت عمومیه. این حدیث از رسول خدا(ص) رو هم تقدیم میکنم به همه ی دوست داران اهل بیت:

«وقتى گناهى مخفى بماند بجز گناهکار کسى را ضرر نمى رساند و اگر آشکار شود از آن جلوگیرى نکنند براى همه مردم زیان دارد»

================

نهج الفصاحه ح 203