|
|
تاحالا به این فکر کردید که آسمان شب چه کنایه هایی به زندگی ما انسانها میزنه؟ آسمان رو قیامت فرض کنید. سیاهی ها رو جهنم و سپیدی ها رو بهشت فرض کنید. گناهانی که توی دنیا مرتکب میشیم، ما رو به جهنم میبرن. تو این کنایه ی قشنگ هم، چراغهای شهر رو گناهان دنیوی فرض کنید که باعث میشن روشنایی آسمان رو نبینیم و فقط سیاهی ها و جهنم رو پیش چشممون داشته باشیم... --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- هستند ستاره هایی که غروب میکنند. خوبانی که از این دنیا میروند و چراغشان خاموش میشود. و هستند ستاره هایی که سقوط میکنند. خوبانی که خطا میکنند و چراغشان خاموش میشود. نمک خورده هایی که نمکدان میشکنند. نعمت خورانی که کفر نعمت میکنند... خدا نکنه که سقوط کنیم... --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- از ابتدای خلقت، همیشه جنگ ها و درگیری ها و جبهه گیری ها، بین 2 گروه بوده. حق و باطل... خوب و بد... "سفید و سیاه" آسمان شب هم یه کنایه ی قشنگ به همین نبرده... نبرد سیاه و سفید... قبل از خلقت همه چیز، آسمان فقط سیاهی بوده و یواش یواش سفیدی ها بیشتر شدن. با یه نگاه به آسمان، میبینیم که سیاهی ها بیشتر آسمان رو گرفتن. دنیای ما هم همینه. ستمکارا زیادن. دروغ ها و پلیدی ها همه جا رو گرفتن؛ اما نقاط سفید هم جای خودشون رو دارن ... انگار روز به روز چراغای جدیدی تو آسمون روشن میشن و از آمار سیاهی ها کم میشه... حالا که به آسمون شب نگاه میکنی، انگار سفید ها دارن پیروز میشن... [ سه شنبه 92/12/20 ] [ 6:14 عصر ] [ ]
|
|
