می‌گفت‌:«داشتم‌ازمأموریت‌‌برمی‌گشتم‌که‌‌بال‌هواپیمایم‌رازدند.

کنترل‌ هواپیماازدستم‌خارج‌شد.یک‌لحظه‌یاد‌‌حضرت‌زهراافتادم.‌

متوسل‌ شدم‌ به‌‌‌بی‌بی‌‌توی‌‌همین‌‌حال‌‌احساس‌کردم‌یکی‌جلوی‌

چشمام‌ظاهرشدو می‌گفت:شمامی‌توانی‌راحت‌به‌پروازتان‌ادامه‌

دهی.یباردیگه‌فرامین‌ هواپیماراکنترل‌کردم.انگار‌نه‌انگارکه‌تا‌همین‌

چندلحظه‌پیش‌داشتم‌ سقوط‌می‌کردم.اشک‌توی‌چشمام‌حلقه‌زد.

شروع‌کردم‌به‌گریه‌کردم‌برای‌مظلومیت‌خانم‌فاطمه‌زهرا....

ماازخودمون‌چیزی‌نداریم،هرچی‌داریم‌ازحضرت‌زهراوفرزندانش‌است.

( سرلشکرخلبان‌شهیدمصطفی‌اردستانی )

                                                              گرد آورنده : سید محسن میرمسیب