عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام  قَالَ :

 إِذَا تَوَضَّأَ أَحَدُکُمْ أَوْ أَکَلَ أَوْ شَرِبَ أَوْ لَبِسَ لِبَاساً یَنْبَغِی أَنْ یُسَمِّیَ عَلَیْهِ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ کَانَ لِلشَّیْطَانِ فِیهِ شِرْک‏

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

زمانی که یکی از شما وضو بگیرد ، یا بخورد ، یا بیآشامد ، یا لباسی بپوشدو هر کاری که انجام می دهد ، شایسته است که نام خدا را بر آن ببرد و اگر نام خدا را نبرد ، شیطان در آن کار با او شریک می شود.

منبع: بحار الأنوار – جلد ‏63  صفحه  373   

داستانک:

یک روز شیطان چاقى ، شیطان لاغرى را ملاقات کرد.

شیطان چاق ، از شیطان لاغر پرسید:

چرا تو اینقدر لاغر و ضعیف شده اى ؟

شیطان لاغر، جواب داد:

من بر شخصى مسلّط و ماءمور شده ام که او را گمراه کنم . ولى آن شخص ‍ در اوّل هر کار، مانند: خوردن ، آشامیدن ، ...، زبانش به ذکر بسم اللّه الرحمن الرحیم گویا است ، از این رو از نفوذ در او، و شرکت در کارهاى او محروم هستم . و همین سبب و موجب لاغرى من شده است، حال تو بگو بدانم ، چطور چاق شده اى ؟

شیطان چاق پاسخ داد:

چاقى من به خاطر آن است که شاد هستم ، زیرا بر شخص غافل و بى خبر و بى تفاوت مسلّط شده ام که در هیچ کارى بسم اللّه نمى گوید، مثلا هنگام ورود و خروج و هنگام خوردن و نوشیدن ... و در هر کارى ، آنچنان غافل و سرگرم است که اصلا به یاد خدا نیست

منبع:داستانهاى بسم اللّه الرحمن الرحیم : صفحه 69.