با دوستان فاطمه ، لطف عمیم داشت
با آنکه نام و شهرت « عبدالعظیم » داشت
هر کس که پاس بندگی آن حریم داشت
با مهر و عشق و عاطفه عهدی قدیم داشت
عطر بهار وحی و صفای نسیم داشت
یعنی که ره به چشمة فوز عظیم داشت 
روحی درآستان ولایت مقیم داشت 
دستی پر از کرامت و طبعی کریم داشت 
راهی به آستان خدای رحیم داشت 
با آنکه جان روشن و قلب سلیم داشت 
با اهل بیت رابطه ای مستقیم داشت 
چون درک کرده بود ، مقام کلیم داشت
از بوستان فاطمه ، عطر و شمیم داشت
خواندند اهل معرفت او را « نگین ری »
از شهر بند رنج و غم ، آزاد می شود
این یاس گلشن "حسن" ،این عاشق" حسین" 
گلواژة حدیث از آ‌ن لعل جان فزا
از محضر سه حجّت معصوم فیض برد 
مثل کبوتران حرمخانة « رضــا »
شاگرد پاکباختة مکتب « جــواد »
از پرتو هدایت « هــادی » اهل بیت 
ایمان خویش را به امامش ارایه کرد
با خاندان وحی پُل ارتباط بود 
طور تجلّی سه امام هُمام را
شب تا به صبح شعر « شفق » را مرور کرد 
مرغ سحر که زمزمة « یا کریم » داشت