گاهی پرسیده میشود که چرا یزید، بعد از وقایع شام، با اهل بیت مهربان شد؟! چرا ساربانی ملایم و معتدل برای آنها گمارد و به او گفت: "با ایشان از شام تا مدینه، نهایتِ مهربانی را بکن" ؟! آیا یزید واقعا پشیمان شده بود؟! آیا نجیب شده بود؟! آیا روحیه اش تغییر کرده بود؟! بهیچ وجه!! هرگز اینگونه نبود... بلکه شرایطِ اطراف یزید و حال و هوای شام تغییر کرده بود!
روز جمعه ای بود و اهل بیت هنوز در شام اسیر بودند. وقت نماز جمعه شد و خطیبِ جمعه، در حضورِ یزید، بالای منبر رفت... در ابتدا شروع به تجلیل و تعریف از مقام یزید و معاویه کرد. هر صفت خوبی در دنیا بود، به اینان نسبت داد و بعد؛ سب و دشنام به حضرت علی و فرزندش حسین علیهماالسلام را شروع کرد... گفت که اینان -العیاذبالله- از دین خارج شدند و چنین و چنان کردند و ... در این لحظه ، حضرت امام زین العابدین، از میان جمعیت نهیب زد: " ای خطیب! برای رضای یک مخلوقِ خدا، غضب خدا را به جان خریدی " بعد رو به یزید کرد و فرمود: اجازه میدهی از این چوبها بالا بروم و سخنی بگویم؟! (منظور امام از چوبها، منبر بود! ایشان منبری را که چنین خطیبی بالای آن میرود را منبر نمیدانستند!! چقدر اهل بیت دقیق بودند در کلامشان...) مردم به یزید گفتند "اجازه بده" حتی پسرِ یزید هم از پدرش خواست که اجازه دهد تا این جوان بالای منبر رود! یزید که مخالفت را به ضرر خود دید، اجازه داد...
نمیگویم امام بر سر منبر چه گفت، اما یزید آنقدر از سخنان امام ترسید، که فکر کرد الان است که مردم بریزند و اورا تکه تکه کنند! این بود که به خیالِ خود، حیله کرد! به مؤذن گفت: اذان بگو! وقت نماز دیر میشود!! صدای موذن بالا رفت... تا رسید به "اشهد ان محمد رسول الله" ، امام زین العابدین فریاد زد: مؤذن! سکوت کن! رو به یزید فرمود: ای یزید! این که اینجا اسمش برده میشود و به رسالتش گواهی میدهید، کیست؟ ای مردم!! مارا که به اسارت آورده اید کیستیم؟ پدر مرا که شهید کردید، که بود؟ و این کیست که شما به رسالت او شهادت میدهید؟! نسبت ما با او چیست؟!
تا این لحظه، مردم براستی نمیدانستند که چه کردند...
همین سخنان باعث شد که حال و هوای شام تغییر کند! همین سخنان بود که باعث شد یزید با اهل بیت ملایمت کند... همین سخنان باعث شد که یزید، بعدها همه چیز را منکر شود و گناه را بر گردن ابن زیاد بیاندازد! یزید ، همان یزید بود؛ آنچه تغییر کرد، نگاهِ شامیان بود...
برگرفته از سخنرانی های شهید مطهری رحمه الله
