امروز نمیخواهم از این بگویم که چرا به حضرت امام صادق علیه السلام ، "رئیس مذهب تشیع" میگوییم؛ امروز نمیخواهم از تعداد بی شمار شاگردان حضرت برایتان بگویم. نمیخواهم از این بگویم که اگر امام صادق و امام باقر علیهما السلام نبودند، شاید امروز هیچ چیز از تشیع و احکام الهی باقی نمیماند... اینها را بارها گفته اند و بارها شنیده اید. امروز میخواهم آخرین سفارش این امام بزرگوار قبل از عروج ملکوتی ـشان را برایتان بگویم. میدانید امام صادق علیه السلام در آخرین لحظات عمر پربارشان، چه توصیه ای کردند؟ بشنوید و پند بگیرید...

بعد از شهادت امام صادق علیه السلام ، ابابـصیر، یار دیرینه ی امام و از برترین شاگردان ایشان؛ جهت عرض تسلیت به منزل امام رفت و خدمت همسر امام رسید و تسلیت عرض کرد. در این هنگام همسر امام به ابابصیر گفتند: ای ابابصیر، اگر در لحظات آخر عمر ایشان، نزدشان بودی، اتفاق عجیبی را مشاهده میکردی. ایشان در روز آخر عمرشان، دستور دادند: تمام خویشاوندان و نزدیکان من را خبر کنید و هیچ کس را جا نیاندازید. وقتی تمام خویشاوندان آمدند و هیچ کس باقی نماند، امام صادق علیه السلام ، در همان لحظات آخر، خطاب به حاضرین فرمودند:

"شفاعت ما، به کسی که نماز را سبک بشمارد، نخواهد رسید"

اهمیت این توصیه را وقتی متوجه میشویم، که به جنبه های ماورائی شهادت یک امام فکر کنیم. در روایات شیعه منقول است که وقتی یکی امام در حال شهادت است، در لحظات آخر، تمام پیامبران و امامان پیشین، نزد او می آیند تا روح او را به اعلی علّیین ببرند. در چنین لحظه ای، امام صادق علیه السلام تصمیم میگیرند که خویشاوندان را جمع کنند و آنها را به جدی گرفتن نماز توصیه کنند. پس هرگاه که خواستید اهمیت نماز را درک کنید، به یاد بیاورید که امام صادق علیه السلام که تمام عمرشان را صرف تعلیم اسلام و احکام الهی به هزاران شاگرد خود نمودند، در لحظه آخر عمرشان، مارا به چیزی توصیه نکردند جز نـمـاز!