گراناز موسوی جیغ بچه های خاک‌آلود در گلوی نی‌لبک‌ها رو به دگردیسی‌ست برای بچه های کوچه‌های تنگ تفنگ یعنی دو انگشت چسیبیده به هم و مرگ بستن پلک و روی خاک غلطیدن فردا تفنگ کاغذی در عرشه کشتی‌ها از یاد می رود و لباسهای سبز که روزی برای بچه‌های دنیا بزرگ بود اندازه می شود.
